گفتا:چه توان کرد،ره عشق همین است

گفتم:خطر مرگ به هر گوشه نهان است

گفتا:آنچه عیان است چه حاجت به بیان است

گفتم:که ندانسته در این چاه فتادم

گفتا:که من این بند به پایت ننهادم

گفتم:گنه کار دل بی سر  و پا بود

گفتا:که نگو بهر تب عشق دوا بود

گفتم:چه کنم تا که ببینم دگرت باز؟

گفتا:زچه این فکر نکردی تو از آغاز؟

گفتم:نرود در همه شب چشم مرا خواب

گفتا:به از این چیست؟ببین صورت مهتاب

گفتم:ره آزادی ام از عشق کدام است؟

گفتا:این ره مرگ است که پایان کلام است

گفتم:چو بمیرم به ره عشق چه سود است؟

گفتا:که نه این مرحله ی گفت و شنود است،

برخیز که نه ننگ بجا مانده و نه نام،

عاشق شو از یاد ببر سختی ایام...

کمــــی دست مرا آهسته بفشار          دلت را با دلم همواره ترکن

صــــدایت را به نام من سپرده      نگاهت را به چشمم یک نظرکن

گریزی به نوای قلب من ده            وجودت را به راهم همسفرکن

مراغــــــرق محبت کن غریبه        به نام عشق مرا مست وثمرکن

به پایت گربخواهی جان دهم من    به نامت گربخواهی سردهم من

اخر خط

آینه کوچک قلبم مظلوم     پنجره  رو به حیاتم  تاریک

عاشقی  کنج  لبانم  گفته   زندگی  در تخت  کنارم  خفته

ماهی قرمز تنگ بلورم  مرده   جسم از نفسم همچنان سر خورده

دیده ام سرخو همچنان اشک آلود   دلم و دینم همچنان غم آلود

من و این تنهایی تا ابد هم آغوش

بازم دلم گرفته از روز و روزگارم  چجوري بهت بگم که هنوزم دوست دارم 

تو ديگه منو نميخواي از چشات اينو خوندم  بايد ميفهميدم که پيش تو نمونم 

يادت مياد ميگفتي که بري ميميرم  بدون با دستاي تو فقط اروم ميگيرم 

اينجا شد اخر راه ديگه با هم نباشيم  با اينکه دوست دارم ولي بايد جداشيم

  دست اونو گرفتي با چشام اينو ديدم  وقتي اومدي کنارم انگار چيزي نديدم 

ولي يه روز ميفهمي چقدر سخته عزيزم  منم برم با يکي غيراز تو بشينم 

يادت مياد يه روزي که من و تو با هم  بوديم و اين خاطره کم مياري اخر

  يه روز تو بي وفا با يکي ديگه بودي  نميدونم چرا تو ديگه با من نموندي 

مگه دوست نداشتم که گذاشتي رفتي  پاشو برو عزيزم تو خودت اينو خواستي

  يه روز ميشي پشيمون ولي فايده نداره  چون ايندفعه دل من ديگه دوست نداره